Amargi’nin 18. sayısının dosya konusu, ‘Ev’. Şimdiye kadar daha çok ev içi emek ve kadınların kamusal hayata katılımı çerçevesinde tartışılan evi içindeki her şeyle, kendi deneyimlerimizle birlikte ele almaya çalıştık...
Dosyamızda evin meleği ve ev kadınlığı üzerine birkaç yazı var: Ev kadını olmak ne anlama gelir, evde özgür olmak mümkün müdür? Sunahan Develioğlu ev kadını olamamayı eğlenceli bir dille anlatırken, Pınar Selek, evden uzakta olmanın bir başka kipini, evini yanında taşımayı anlatıyor. Bu hem hüzünlü hem de özgürleştirici deneyim, Sema Aslan’ın “taşınabilir evler” hayaliyle bağlantılı gibi görünüyor...
Ayşe Akalın, yazısında ev kadınlığının sınıfla ilişkisini tartışırken, Handan Çağlayan da yersiz yurtsuzlaştırılmanın anlamını hissetmemizi sağladığı yazısında, bir kadının yerinden edilmesinin onu nasıl güçsüz biri haline getirdiğini anlatıyor.
Dosya dışı yazılarda ise: Gülnur Savran Kadın İstihdamı Genelgesi vesilesiyle, kadın istihdamının bir fırsat eşitliği sorunu olarak görülmesini tartışırken, Joan Scott ile yaptığımız söyleşiyi de dergimiz sayfalarında bulabilirsiniz..
Feminist tartışmalar bölümümüzde Amargi Sözlü Tarih çalışmasını yürüten Amargist grubuyla yaptığımız söyleşi, feminist hareketin kendi üzerine düşünmesinin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor.
Baharda İstanbul’da bir konferans veren Kristeva’nın hem burada yaptığı konuşma hem de düşüncesi üzerine eleştirel bir yazı Hatice Yurttaş tarafından kaleme alınırken, Tiyatro Boyalıkuş üzerine Feride Eralp’in yazdığı yazı, feminist tiyatronun olanakları üzerine daha fazla düşünmemizi sağladı.
Laleper Aytek bu sayımızın hem kapak fotoğrafını, hem de fotoğrafın cinsiyeti üzerine bir yazısını armağan etti. Eda Özyurt, Heavy Metal’in kadınlarını yazdı: İsyan içinde isyan!
Dosyamız yine zengin… Dosya dışı yazılarımız yine dopdolu…
Zevkli Okumalar…
